Porywczy, wybuchający z byle powodu, gwałtowny uczuciowo i często tak energiczny, że aż nie do powstrzymania? Jeśli ten krótki opis brzmi dla Ciebie znajomo, to bardzo możliwe, że mówimy o tym samym typie osoby! Choleryk to ktoś, z kim trudno się żyje, zwłaszcza, jeśli nie ma się pojęcia o tym z czego wynika jego temperament i jak z nim rozmawiać, żeby nie zwariować.
Choleryk – co to za temperament?
Lata temu o cholerykach mówiono, że są ludźmi, których w dwie sekundy potrafi „zalać krew” albo żółć. W tej samej chwili wybuchają, reagują gwałtownie, ostro, często zupełnie nie licząc się z innymi, a po kilkunastu minutach ich nerwy opadają i potrafią zapomnieć, o co się w ogóle denerwowali! Tak, tak, z taką osobą nie żyje się lekko i bywa to spore wyzwanie.
Po czym poznasz choleryka? Cechy
- Jest porywczy i nigdy nie wiadomo, co go zdenerwuje albo wywoła reakcję złości
- Szybko wybucha, w tym czasie wyjątkowo psując innym nerwy, a potem zapomni o wszystkim i będzie przekonany, że nic się nie stało
- Ma tendencję do rywalizowania z innymi i zwykle sam siebie uważa za najmądrzejszego i wszechwiedzącego
- Dąży do bycia najlepszym, chociaż nie zawsze w dziedzinach, w których ma na to szanse. Sam siebie widzi jako „mistrza wszystkiego”
- Bardzo często rani bliskich sobie ludzi: od rodziców, przez partnerów, dzieci, rodzinę, pracowników itd. Mało tego, najczęściej w ogóle nie zwraca on uwagi na uczucia innych, s do swojego celu potrafi iść po trupach.
- Jest silną indywidualnością i jasno to wyraża.
- Bywa traktowany jako osoba agresywna, bo wprost mówi co myśli, nawet jeśli myśli źle lub nie ma pełnej wiedzy w temacie, w którym się udziela
- Zaspokajanie własnych potrzeb jest dla niego najważniejsze
- Mówi się, że ma cechy wybitnie dyktatorskie, pewnie dlatego z miejsca klasyfikuje ludzi jako tych, którzy są „z nim” lub „przeciwko”.
Choleryk – jak z nim żyć?
Jak łatwo się domyśleć, choleryk nie jest osobą, która ma wielu znajomych, a na pewno nie tych bardzo bliskich. Ludzie raczej go unikają, nie znosząc dłużej tego, jak traktuje innych i nie chcąc uczestniczyć w świecie, w którym „on wie najlepiej”, a reszta się nie liczy. Co ciekawe, autentyczny choleryk wcale z tego powodu nie cierpi, bo nie jest typem osobowości, która potrzebuje wokół siebie bliskich. Ich brak doskwiera mu jedynie wtedy, gdy musi się na kimś wyładować, a nikogo nie ma obok. Osoby, którym przyszło żyć z cholerykiem muszą mieć świadomość tego, że skala zrozumienia dla nich będzie u takiego człowieka niska. Mogą tłumaczyć, płakać, krzyczeć, narzekać, stawiać coś istotnego na szali, a choleryk i tak nawet po długich latach prób „rozgryzienia go” i unormowania, będzie potrafił zachowywać się tak, jakby tego wszystkiego nie było. Tym bardziej, trzeba wiedzieć, że:
- Współpraca z nim będzie wyjątkowo trudna
- Przeforsowanie czegoś, co uważamy za lepsze, podczas gdy on wręcz przeciwnie – niemal niemożliwe
- Prawie zawsze będzie krytykował coś, co nie było jego pomysłem
W związku z cholerykiem trzeba liczyć się z koniecznością zaakceptowania jego wad i zachowań, bo chociaż można nad nimi pracować, wyciągając z nich najlepsze cechy, to jednak „przerobienie” choleryka na kogoś całkowicie innego jest niemożliwe, a ci, którzy próbują, mogą liczyć wyłącznie na rozczarowanie.
Choleryk – test
Ważne: jeśli nie jesteśmy pewni, czy mamy tendencje do bycia cholerykiem, albo czy nie jest nim bliska nam osoba, możemy wykonać specjalny test, który to potwierdzi lub wykluczy. Test na osobowość można znaleźć w internecie, chociaż zdecydowanie lepsze znajdziemy u psychologa – to właśnie one pomogą nam zrozumieć z jakim typem temperamentu i charakteru mamy do czynienia.
Gdzie pracują cholerycy?
Mówi się, że na dłuższą metę osoby o cechach choleryka sprawdzą się jedynie w kilku zawodach, które będą pozwalały wykorzystywać ich zalety, nie niszcząc tym samym innych ludzi i nie psując pracy dużym zespołom. Top miejsca pracy: branża reklamowa (wymagająca kreatywności i dająca duże pole swobody w działaniach), dziennikarstwo, sprzedaż, przedstawicielstwo handlowe.
Zdecydowanie gorzej choleryk wypadnie w tych zawodach, które wymagają „poddania się” pomysłom i inicjatywom wymyślanym przez innych. W tym zestawieniu wybuchowy i uważający siebie za doskonałość choleryk, może zwyczajnie nie wytrzymać, zwłaszcza, że będzie się od niego wymagało słuchania innych i realizowania zadań, które wymyślili.